نیکول پولک، دکترای ژن درمانی، از استارت آپ خود در منطقه Bay سانفرانسیسکو رونمایی میکند. این استارت آپ برای حذف سلولهای سرطانی و القای ایمنی ضد تومور، از ادغام روش ژن‌تراپی AAV با ایمونوتراپی سیتکوین استفاده میکند.
هرکسی که نیکول پولک (Nicole Paulk) را بشناسد، فکر میکند که در چند سال گذشته خودش را وقف توسعه پلتفرم ویروس همراه آدنو یا AAV (adeno-associated virus) کرده است. این موضوع درست است، اما او همچنین مشغول یک پروژه سری نیز بوده است که نهایتا در کنفرانس سالانه انجمن ژن و سلول درمانی آمریکا (ASGCT) که به مدت یک هفته در لس آنجلس برگزار میشود، رونمایی خواهد شد.
پولک هیجان زیادی برای راه‌اندازی شرکت خود به نام Siren Biotechnology دارد، این شرکت قرار است که دو روش ژن تراپی AAV را با ایمونوتراپی سیتوکین ترکیب کند و یک روش تبدیلی واحد به وجود بیاورد.
او درباره اینکه فعالیت این کمپانی تا به امروز مخفی باقی مانده بود گفت:
این شرکت تا به حال بصورت مخفیانه فعالیت میکرد و ما هیچگاه بصورت عمومی درباره آن صحبت نکرده‌ایم. هیچگاه آن را در هیچ کنفرانسی معرفی نکرده‌ایم و مقاله‌ای درباره آن ننوشته‌ایم.
همچنین شرکت‌های بسیاری برای تامین بودجه مالی این شرکت در آن سرمایه گذاری کرده‌اند که میتوان به شرکت‌های زیر اشاره کرد:
- Innovation Endeavors
- TechBio-focused ARTIS Ventures
- Civilization Ventures و Savantus Ventures
- Founders Fund
- Lux Capital
این شرکت در منطقه Mission Bay، روبروی آزمایشگاه قبلی نیکول در دانشگاه کالیفرنیا در سانفرانسیسکو (UCSF) قرار گرفته است. همچنین شرکت Siren به دنبال این است که نیروی کار فعلی خود را که متشکل از 8 نفر است، گسترش دهد.
Paulk که موسس و مدیر شرکت Siren است می‌گوید:
استفاده از روشهای شرکت سایرن بیوتکنولوژی بی سابقه است. هیچگاه تا به حال از روش AAV در تومور شناسی استفاده نشده است و همچنین هیچگاه روشی مبنی بر AAV وجود نداشته که بتواند بیش از یک عارضه را درمان کند.
فعالیت ما صرفا به یک نوع سرطان، اندام یا بافت خاص محدود نمی‌شود. این روش، میتواند مانند داروی Keytruda در ژن تراپی عمل کند، ما آن را یکبار تولید میکنیم و می‌توانیم آن را برای تمام انواع رایج سرطان‌ها استفاده کنیم. این روش درمانی هم بصورت تکی قابل استفاده است، هم میتوان آن را به همراه داروها و روشهای درمانی دیگر استفاده نمود.
به دلیل نیاز بالای افراد به علم تومور شناسی و ژن درمانی و همچنین امکان تشخیص اثرگذاری درمان در این زمینه، شرکت Siren ابتدا فعالیت خود را در حوزه سرطان شناسی و انکولوژی آغاز میکند، اگرچه نیکول می‌گوید که تکنولوژی شرکت او صرفا به انواع سرطان محدود نیست، بلکه میتوان از آن برای بیماری‌های عفونی، خود ایمنی و طول عمر نیز استفاده کرد.
این هفته در کنفرانس ASGCT در بعد از ظهر روز چهارشنبه، نیکول پولک سخنرانی با عنوان «ژن‌تراپی AAV و سیتوکین‌ها برای درمان تومورهای گیلوما شدید» خواهد داشت. این اولین باری است که پولک کار خود را در زمینه ژن درمانی AAV به نمایش می‌گذارد.
نیکول پولک و مسیر او
نیکول پولک بیش از 17 سال است که با AAV ها کار میکند. «عشق» او به میکروب‌ها زمانی آغاز شد که یک دانشجوی مشتاق در مقطع کارشناسی بود. سپس پیش از ورود به مقطع کارشناسی ارشد در دانشگاه Oregon Health & Science University (OHSU)، نیکول از طریق یک آگهی کاریابی، فعالیت خود را به عنوان کارشناس آزمایشگاه و انجام کارهای ساده مانند تمیزکردن ظروف، اتوکلاو کردن و فرآیندهای ساده آزمایشگاهی آغاز کرد.
کار او در آزمایشگاه پروفسور Markus Grompe، استاد همان دانشگاه OHSU مشغول به کار بود. استاد مارکوس گرومپ به دلیل ایجاد یک مدل موش تراریخته از نوعی اختلال متابولیک به نام تریزومی 1، به خوبی در محافل ژن درمانی شناخته شده بود.
پولک در آزمایشگاه گرومپ با دانشجویان فارغ التحصیل و فوق دکترا همکاری میکرد. در این زمان او شیفته استفاده از AAV شده بود و از استفاده از آنها به عنوان ابزاری برای تغییر عملکرد سلول‌ها بسیار لذت میبرد.
او درباره علاقه اش به این ابزار جدید گفته بود:
بسیار جالب است، رنگ آنها را به سبز عوض میکنیم و به نوعی وادارشان میکنیم تا کارهایی که می‌خواهیم را انجام دهند!
گفتنی است که AAV در واقع به یک نوع ویروس گفته میشود که میتواند ژن‌های جدیدی را وارد سلول هدف کند و با ایجاد تغییراتی مثل رنگ و میزان پروتئین‌ها در آن، میتواند عملکرد سلول‌ها را تغییر دهد.
نام او با همکاری در یک پروژه ژن‌تراپی کبد، بیشتر شناخته شد و به این شکل تصمیم گرفت در تحصیلات تکمیلی خود، بر روی ویروس‌ها مطالعه کند.
او درباره این دوره از زندگی‌اش می‌گوید:
دورانی بود که ژن‌تراپی و درمان ژنتیکی ناشناخته و تا حدی در افکار عمومی بدنام بود. در آن زمان هیچ کمک هزینه ای از سوی موسسه ملی بهداشت (NIH) و راهکارهای بالینی استاندارد و شناخته شده ای وجود نداشت؛ درست مثل اینکه در دوران تاریکی زندگی کنیم. اما من به شدت به اینکه امکان مهندسی این ویروس‌ها وجود داشت، علاقه‌مند شده بودم.
ما می‌توانستیم درست مثل کامیون‌های FedEx که بسته‌ها را به همه جای دنیا منتقل می‌کنند، بسته‌های درمانی (payload ها) را به تمام سلولهای بدن ارسال کنیم؛ و این به نظر من واقعا جالب بود.
به دیدگاه بسیاری از افراد، محبوب نبودن ژن‌تراپی در آن زمان تا حدی به نفع پولک بود. او می‌گوید:
در آن زمان حجم زیادی از کارهای ابتدایی و اساسی وجود داشت که باید انجام میشد، اما هیچکس روی آنها کار نمی‌کرد. هیچکس مطلقا نمی‌خواست که در این زمینه کار کند، چرا که هیچکس تحقیقات شما در این زمینه را منتشر نمی‌کرد و عملا آینده‌ای در این حوزه پزشکی وجود نداشت. به همین دلیل من این فرصت را داشتم که در حوزه‌های بسیار زیادی فعالیت کنم.
پولک دوران تحصیلات تکمیلی خود را نیز در آزمایشگاه گرومپ سپری کرد و بعد از انتشار 6 مقاله در 3 سال، برای مقطع فوق دکترا به استنفورد رفت.
در این زمان ژن درمانی هنوز هم تا حدی بدنام بود اما اوضاع درحال تغییر بود تا اینکه شرکتی به نام Luxturna بسیار محبوب شد و توانست توجه سرمایه‌گذاران زیادی را در زمینه ژن‌درمانی و درمان‌های ژنتیکی به دست بیاورد. مدتی بعد، این مجموعه در کنفرانس‌ها و رویدادهای بزرگی مثل ASGCT دیده شد.
افرادی شیک پوش با کت و شلوار در کنفرانس ASGCT حاضر می‌شدند؛ حس می‌کردم قرار است اتفاقی بیافتد، انگار که چیزی داشت تغییر میکرد. 2- 3 سالی که دوران فوق دکترای من طول کشید، زمانی بود که ژن تراپی سر و صدای زیادی به پا کرده بود. هر چیزی که می‌شنیدیم درباره ژن درمانی بود. ژنتیک در همه جا پرشده بود و همه درباره آن صحبت می‌کردند.
در زمانی که پولک دوران فوق دکترای خود را تمام کرد و به دانشگاه UCSF پیوست، ژن‌تراپی بسیار شناخته شده بود. و زمانی که افراد بسیاری از رشته‌های دیگر به تازگی مجذوب ژن درمانی شده بودند، پولک که سالیان سال در این رشته فعالیت کرده بود، آماده انجام کارهای بزرگی بود.
نیکول پولک بعد از راه‌اندازی آزمایشگاهش در سال 2017، تصمیم گرفت تا به برخی از بزرگترین چالش‌های ژن‌تراپی بپردازد، چالش‌هایی که باید به آنها پاسخ داده میشد اما به علت ریسک بالایشان، اکثرا افراد به آنها توجه کافی نمی‌کردند.
علاوه بر آن، او تصمیم گرفت بجای پرداختن به بیماری‌ها و موضوعاتی که توجهات زیادی به خود جلب کرده بودند و افراد زیادی روی آنها کار می‌کردند، به موضوعاتی بپردازد که توجه کمتری به آنها میشود. او همیشه به این موضوع میرسید که هر روش ژن درمانی باید شخصی سازی و اختصاصی باشد.
برای درخواست هرگونه مشاوره، انجام آزمایش و ثبت درخواست تلفنی نمونه‌گیری (در آزمایشگاه، منزل، محل کار)
با تلفن 1650 برای استان تهران و تلفن 88709970-021 برای دیگر استان‌ها
با آزمایشگاه پاتوبیولوژی و ژنتیک پزشکی تهران لب تماس بگیرید.
او به مجله GEN Edge گفته بود:
هر راهکاری مخصوص یک شاخصه و بیماری است. شما نمیتوانید یک پسر بچه مبتلا به هموفیلی B را با استفاده از AAV که برای یک دختر بچه مبتلا به آتروفی عضلانی نخاعی ساخته‌اید، درمان کنید.
با توجه به اینکه درمان هر بیماری باید از ابتدا ساخته شود و گاها سالها طول میکشد تا درمان یک نوع بیماری ایجاد شود، روشهای ژن درمانی نه تنها اقتصادی نیستند بلکه بسیار زمان بر می‌باشند.
به همین دلیل تصمیم گرفتیم که نام راهکار خود را «ژن درمانی جهانی» بگذاریم.
داشتن یک AAV جهانی که بتوان از آن برای تشخیص و درمان انواع شاخصه‌های بیماری ناشناخته و بیماری‌های معمول استفاده کرد، میتواند پتانسیل بالایی برای افزایش سرعت توسعه و پیشبرد فرآیندهای درمانی ژنتیکی داشته باشد.
علاوه بر آن، پولک به فکر بسته‌ها یا payload (مواد موجود در AAV که به سلول‌ها منتقل می‌شوند)هایی بود که به اختلالات تک ژنی محدود نمی‌شدند و سیگنال‌های سلولی، تعاملات و حالت‌های سلول را تعدیل می‌کردند. او درنهایت به سیتوکین‌ها رسید. پولک می‌گوید:
ما به بسته‌هایی نیاز داشتیم که تاثیرگذاری وسیع‌تر و بیشتری داشته باشند. برای ژن‌تراپی که بتواند هزاران شاخص بیماری را درمان کند، payload هایی مورد نیاز بودند که صرفا به یک نوع بیماری محدود نمی‌شدند.
در این زمان بود که سیتوکین، واقعا ما را به وجد آورد به این دلیل که payload های سیتوکین می‌توانستند با حجم وسیعی از سلول ها ارتباط برقرار کنند و همچنین تعداد بافت‌هایی از بدن که گیرنده های سیتوکین در آنها وجود دارد بسیار زیاد هستند.
از اینها گذشته، بدن انسان همین حالا هم بطور طبیعی از سیتوکین برای ارتباط با خودش استفاده میکند!
اینجاست که سوال اصلی مطرح میشود: آیا میتوان از AAV در انکولوژی و تومورشناسی استفاده کرد؟
باید گفت که AAVها روی کاغذ آنقدر که باید و شاید در سرطان‌شناسی و انکولوژی کاربردی نیستند، چرا که مواد انکولیتیک نیستند، سلولهای میزبان را تکثیر نمی‌کنند و همچنین در بین سلول‌ها جابه‌جا نمی‌شوند.
به عقیده پولک، به همین دلیل است که انکولوژیست‌ها و مهندسان ژن‌درمانی AAV زیاد صحبت نمی‌کنند، چون حوزه علمی آنها کمی متفاوت است.
اما بزرگترین مشکل درمان با سیتوکین این است نیم عمر آنها بسیار کوتاه می‌باشد و در حد چند دقیقه تا چند ساعت است، حتی اگر آنها را در نانوذرات‌ها پوشانده باشیم و یا حاوی مواد بیوشیمیایی باشند.
از آنجایی که اساس ژن درمانی با AAV بر روی cDNA ها پایه‌گذاری شده است، پولک فرصت بزرگی داشت که با استفاده از روشهای مختلف، طول عمر و مقاومت سیتوکین را افزایش دهد.
نوآوریهای شرکت Siren لزوما مبتنی بر مؤلفه های اصلی و بیولوژیکی ویروس نیست، چرا که کپسید و ساختار نرمال ژنوم، دست نخورده است.
کاری که پولک در این شرکت انجام داده این است که امکان استفاده از پی لود و بسته‌های بهینه سیتوکین بجای استفاده از cDNA ها را فراهم کرده است تا محموله های سیتوکین کامل شوند.
به این ترتیب، نام پولک امروزه بعد از 6 سال با کمپانی Siren Biotechnologies و چشم انداز این شرکت در زمینه ژن‌درمانی جهانی AAV دوباره مطرح شده است و او در تلاش است تا راهکارهایش به یک استاندارد جهانی برای درمان انواع مختلف تومورهای سرطانی تبدیل شود.
در کنفرانس ASGCT، پولک از آزمایش‌هایی رونمایی میکند که توسط دانشمندان Siren برای ارزیابی امنیت و تاثیرگذاری ایمونو ژن‌تراپی انجام شده است. در این آزمایش‌ها از وکتورهای AAV9 و تعداد زیادی سیتوکین اینترفرون تعدیل‌کننده ایمنی (IFN) مهندسی شده شامل IFNɑ1، IFNβ، IFNƔ و ترکیبی از آنها استفاده شده است.
با رضایت بخش بودن نتایج اولیه، پولک می‌گوید که فعالیت‌های Siren ابتدا با تمرکز بر روی سرطان چشم و مغز که در برابر داروها مقاوم هستند، آغاز خواهد شد.
پولک همچنین درباره همکاری با چندین شرکت دیگر خبر می‌دهد و می‌گوید:
شرکت سایرن و چند شرکت دیگر درحال توسعه تکنولوژی های نسل دوم ژن‌تراپی هستند، روش‌هایی که صرفا به متودولوژی‌ها و روشهای (سنتی) اکتفا نمی‌کند و به دنبال 6 نشانه‌ای که دیگران به دنبالشان هستند، نمیرود. ما قصد توسعه دنیای نشانگرها را داریم و این مسیر بسیار هیجان انگیز است.
source (منبع):
